Abstract:

This paper presents some of the findings of a study on first language attrition of German in an anglophone context. It is based on a corpus of narrative autobiographical interviews with 35 German Jews who emigrated from Germany under the Nazi regime. In recent years, issues of identity theory have figured largely within research on both bilingualism at largeand language attrition specifically. Within this context, the situation of German Jews is a unique one: it is very rare that a minority is persecuted by a majority with the same native language. It is to be hypothesized that this situation of forced emigration and brutal persecution led to identity conflicts which, for some of the informants, resulted in a wish to distance themselves from Germany, the Germans and consequently also the German language. The results of this study suggest that for some interviewees the breaks their identity had suffered were too deep to make reconciliation with any part thereof (whether Jewish or German) possible, to the extent that they adopted the language and identity of their country of emigration as their own. In turn, others were able to keep a fairly native-like command of German. This paper will take a closer look at some aspects of persecution, and attempt to link these to individual language attitudes. Qualitative and quantitative aspects of language loss and language preservation will be presented. It will be shown that the breakdown of a language system after sixty years of non-use or restricted use is to a large degree determined by personal attitudes.

Este artigo presenta algúns dos resultados dun estudo realizado sobre a perda do alemán como primeira lingua nun contexto anglófono. Está baseado nun corpus de narracións autobiográficas procedentes de entrevistas con trinta e cinco xudeus alemáns que emigraron de Alemaña baixo o réxime nazi. Nos últimos anos, os temas de teoría da identidade preséntanse moi relacionados tanto co bilingüismo en xeral como coa perda lingüística en particular. Neste contexto, a situación dos xudeus alemáns é única: é moi raro que unha minoría sexa perseguida por unha maioría que teña a mesma lingua nativa. A hipótese manexada é que esta situación de emigración forzada e de persecución brutal levou a conflitos de identidade que, para algúns dos informantes, se traduciron nunha arela de distanciamento de Alemaña, dos alemáns e, en consecuencia tamén da lingua alemana. Os resultados deste estudo suxiren que para unha parte dos entrevistados as brechas que sufriron as súas identidades foron demasiado fondas como para que calquera reconciliación con elas fose posíbel (tanto coa identidade xudea coma coa alemá), ata o punto de que porfillaron como propias a lingua e a identidade do país de adopción. Pola contra, outros foron quen de manter unha aceptábel competencia nativa en alemán. Este traballo vaise achegar a algúns dos aspectos da persecución, e tentará relacionalos coas actitudes lingüísticas individuais. Así mesmo, presentaranse distintos aspectos cualitativos e cuantitativos da perda e o mantemento lingüísticos. Mostraremos que o fracaso dun sistema lingüístico despois de sesenta anos de non-uso, ou de uso restrinxido, está determinado en gran medida polas actitudes persoais.

Author: Monica S. Schmid